Ημερολογιακά τουλάχιστον έχουμε μπει στο φθινόπωρο και κόντρα στις ορέξεις του καιρού, πολλοί από εμάς στρεφόμαστε σε πιο χειμερινά ποτά, έχοντας λίγο κορεσθεί από τις παγωμένες μπύρες και τα δροσερά λευκά. Λέγοντας χειμερινά ποτά το μυαλό των περισσοτέρων σας λογικά ταξιδεύει ήδη προς Σκωτία κι Ιρλανδία. Κι αν σας έλεγα πως υπάρχει κι ο ελληνικός αντίποδας στα πλέον καθιερωμένα ουίσκι;
Ο λόγος για το παλαιωμένο τσίπουρο ,το οποίο -κατά τη γνώμη μου-αν είχε προβληθεί σωστά θα είχε βάλει την Ελλάδα στο διεθνή χάρτη των αποσταγμάτων. Πρόκειται για ένα διαμάντι της εγχώριας ποτοποιίας που ούτε εμείς δεν το γνωρίζουμε ακόμη. Ας κάνουμε λοιπόν μαζί μια προσπάθεια να το γνωρίσουμε κι ίσως τότε το επιλέξουμε και γιατί όχι καθιερώσουμε.
Πρόκειται για τον εξευγενισμένο απόγονο του γνωστού μας αποστάγματος ,που κάποτε παραγόταν στην παρανομία .Τα χρόνια που παλαιώνει μέσα στα δρύινα βαρέλια, εκτός από το χαρακτηριστικό του χρυσαφί χρώμα, ίσως του δίνουν και την απαιτούμενη αίγλη να στέκεται στα πιο διακεκριμένα ράφια καβών, συλλεκτών και μπαρ μέσα σε περίτεχνα μπουκάλια ,πραγματικά έργα τέχνης.
Οι οινοποιοί που έχουν ασχοληθεί με την παραγωγή του προσπαθούν επί μια δεκαετία ώστε το τελικό προϊόν να είναι υψηλής ποιοτικής αξίας και αυτό γίνεται αντιληπτό από την πρώτη κιόλας γουλιά. Ως πρώτη ύλη χρησιμοποιούνται φλούδες κυρίως από τις ρόγες ενώ πολλές φορές προσθέτουν στον άμβυκα προς απόσταξη και λίγο κρασί από την ίδια ποικιλία. Το αποτέλεσμα είναι ένα πραγματικό απόσταγμα σταμφύλης το οποίο στο σωστό ποτήρι απελευθερώνει αρώματα φρέσκων κι αποξηραμένων φρούτων, μπαχαρικών και σοκολάτας.
Η παλαίωση γίνεται σε δρύινα βαρέλια μέσα στα οποία το νεαρό άχρωμο τσίπουρο αποκτά ένα μελί χρώμα που βαθαίνει όσο αυξάνεται ο χρόνος παραμονής στο βαρέλι κι αφορά μόνο τσίπουρα χωρίς γλυκάνισο.
Οι τιμές των παλαιωμένων τσίπουρων κυμαίνονται από 13 έως 60 ευρώ με τα περισσότερα να είναι γύρω στα 35-40 ευρώ. Δεδομένου του τρόπου κατανάλωσης τους, που είναι παρόμοιος με αυτόν του ουίσκι και του κονιάκ η τιμή τους είναι απόλυτα λογική. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε κι η τόσων ετών παλαίωση είναι ένα ακριβό σπορ και για τους αποσταγματοποιούς.
Ας πούμε όμως και δύο λόγια για συγκεκριμένες ετικέτες ως οδηγό προς ναυτιλομένους.Ένας από τους πρώτους αλλά και πιο επιτυχημένους εκπροσώπους του είδους είναι το Dark Cave του Τσιλιλή από Θεσσαλία αλλά και το Manifesto Grego του Αποστολάκη από τον Βόλο. Αμφότερα είναι τσίπουρα βαθιάς παλαίωσης, ογκώδη που σύμφωνα με τους ειδικούς των πούρων αντέχουν και στις πιο βαριές δημιουργίες των Κουβανών.
Στην ίδια κατηγορία βρίσκεται και το απόσταγμα της οικογένειας Κατσάρου από τον Τύρναβο. Η αρωματική ποικιλία Μοσχάτο έχοντας υποστεί τριπλή απόσταξη και τριετή παλαίωση εμφιαλώνεται σε ένα αριστουργηματικό μπουκάλι.
Το όνομα του προέρχεται από το πέρασμα του σωλήνα του αποστακτήρα από όπου ο υγροποιημένος ατμός τρέχει σιγά-σιγά. Ο λόγος για το Puro του masterblender Θάνου Καραθάνου.Το απόσταγμένο Μαύρο Μοσχάτο Καρδίτσας αναδίδει αρώματα μελιού, εσπεριδοειδών και μόκας. Ελάχιστες φιάλες κυκλοφορούν κάθε χρόνο κάνοντας το συλλεκτικό και ταυτόχρονα τυχερό όποιον προλάβει να το γευτεί.
Πιο βόρεια τώρα στη Δράμα, ο Νίκος Λαζαρίδης παλαιώνει το απόσταγμα από σταφύλια της ποικιλίας Sauvignon Blanc σε βαρέλια που νωρίτερα έχει παλαιωθεί ο Amethystos του.Το Cigar θα σας ταξιδέψει με τα αρώματα καρύδας ,αμυγδάλου καραμέλας και ξύλου.
Τέλος το Αγιονέρι του Τσιλιλή παλαιώνει σε γαλλικά δρύινα βαρέλια εμφανώς πιο ελαφρύ κι ανοιχτόχρωμο καθώς σχεδιάστηκε να συνοδεύει φαγητό.
Αυτές ήταν μόνο μερικές από τις δεκάδες επιλογές σε παλαιωμένα τσίπουρα ,αν κι ο αριθμός τους αναμένεται να αυξηθεί εντυπωσιακά σε μερικά χρόνια. Άλλωστε η παλαίωση απαιτεί υπομονή!
Καλό μας φθινόπωρο!